مچو اخیستل ولې مهم او ډېر احساسات پاروونکي دي؟

که څه هم پر مچو اخیستلو غږېدل عجیبه ښکاري، خو مچول په ریښتیا هم یو مهم چلن دی. خوندوره تجربه ده چې پکې له ځان دفاع هېروو او ځان بل ته سپارو. یو مخ بې دفاع او ټول د بل چا واک ته لوېږو. خو مچول ولې مهم، فوق العاده او ډېر هیجان پاروونکي دي؟

د ژوند ښوونځي وېبپاڼې په یوه راپور کې دا پوښتنه ځواب کړې ده.

مچول یوازې له جسماني اړخه ښکلې تجربه نه ده، بلکې د بل پر شونډو خپلې شونډې ټینګول د لامسې حس له پلوه د سر له مساج ډېر خوند لري. له جسمي پلوه د بل ژبه زبېښل هم د مثبت حس د پارولو لپاره یو منځنی توپان پیدا کوي.

ځکه مچول ښايي د انسانانو تر ټولو ښکلی کار وي.

زما شخصي حریم

مچول ډېر رواني هیجان پیدا کولی شي. هغه خوند چې موږ یې له مچولو اخلو، له دې نظریې سره تړلی چې موږ په ډېره خصوصي او خوندي سیمه کې بل کس ته د یوه خاص کار اجازه ور کوو.

په داسې حال کې چې بل چا ته نږدې کېدل او د هغه اننګي او شونډې لمسول ډېر سپک کار بلل کېږي، خو مچولو کې دا ډېره مهمه ده چې تاسو پرېښودل کېږئ چې خپل مخ د بل له مخ سره ډېرې نږدئ کړئ او په واقعیت کې خپله ژبه د هغه یا هغې خولې ته ننباسئ.

په داسې حال چې دا ډول مچو اخیستل ښايي بد هم وي، خو خوندوره تجربه ده او همدغه تناقص مچول ډېر احساسات پاروونکي کړي دي.

د یوې مچو لپاره متقابله اجازه هم یو هیجان دی. موږ خپلې مچو سره په ضمني ډول مقابل لوري ته وایو، چې هغه له نورو کسانو ځانګړی او خورا ممتاز دی.

پارېدل

جنسي هیجان رواني اړخ لري. په مچولو کې چې څه زموږ بدنونه یې کوي، زموږ د پارولو اصلي لا مل نه دي، بلکې مهم هغه څه دي چې زموږ په مغز کې تېرېږي.

که څه هم دا تجربې نه وایو، خو د بل کس له خوا منل کېدل د دې تجربو په سر کې راځي چې په ټول کې ورته پارېدل وایو.

له جسمي یا فزیکي پلوه موږ دا احساس او یا پارېدل د وینې د ډېر ژر پمپ کېدو، په میتابولیزم کې د بدلون، د پوټکي د ګرمېدو یا سره کېدو له لارې وینو، خو پر دې تجربو سربېره د بدلون یو ډېر متفاوت ډول هم شته چې «میتافزیکي» بدلون یې بللی شو، ځکه دا بدلون زموږ اصلي ځانګړنې یا «انسانتوب» او «د ځان او بل ترمنځ اړیکې» سره تړلی دی.

تا غواړم

په دودیز ډول «ځان» جدا او بېل دی. موږ د خپل ځان او نورو د ځان ترمنځ پر ژوره فاصله پوهېږو. موږ ټول د نه منلو له احساس او شرم رنځېږو، خو د بل کس مچولو سره پر دې ژور انساني احساس غلبه پیلېږي.

دا ډېر یوازې ځان په یوه ځانګړې مچو کې ګډون لري. په دې مچو کې زموږ خوله پر ممتاز ځای بدلېږي، له ځان دفاع هېرېږي او ځان بل ته سپارو، یو مخ بې دفاع او د نورو په لاس کې یو.

مچول له ارګاسم یا ارضا د لا ډېرې هیجاني تجربې زېری کوي؛ هغه هم د یوازیتوب له احساس ځان خلاصول.

له بل کس سره شونډې پر شونډو کېدلو سره د هغه او ځان ترمنځ خپلې پولې له منځه وړو. په دغه حالت کې زموږ شونډې او ژبه د یو ډېر مهم باطني بدلون خبره کوي؛ «تا غواړم دومره ډېر دې غواړم چې بې دفاع ځان در سپارم.»

د مچولو په اخر کې جنسي هیجان هماغه د ځان د ژور یوازیتوب احساس دی چې په خورا قوت او د لندمهال لپاره ارامېدل غواړي.