توقف کمکهای امریکا و پذیرش پناهجویان؛ دانشجویان افغان در قطر نگران بازگشت به افغانستان اند
تعلیق فرآیند پذیرش پناهجویان و توقف کمکهای مالی از سوی حکومت دونالد ترامپ، نگرانی‌های جدی برای دانشجویان افغان در دانشگاه امریکایی افغانستان مستقر در قطر ایجاد کرده است.
پس از استیلای طالبان، مسئولان دانشگاه امریکایی افغانستان بیش از ۱۰۰۰ دانشجو را از افغانستان خارج کردند که حدود ۷۰۰ نفر به دانشگاه‌های قزاقستان، عراق و ایالات متحده منتقل شدند و حدود ۲۰۰ نفر نیز به قطر انتقال یافتند.
با این‌حال پس از آنکه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا دستور توقف کمکهای مالی خارجی را صادر کرد، دانشگاه‌های تحت حمایت امریکا از جمله دانشگاه امریکایی افغانستان مستقر در قطر با کمبود شدید بودجه مواجه شده‌اند. این دانشگاه تا ماه جون به فعالیت اش ادامه خواهد داد و اگر مسدود شود، دانشجویان، مسکن و ویزاهای دانشجویی خود را از دست خواهند داد.
افزون بر آن، دستور دیگر ترامپ مبنی بر تعلیق فرایند پذیرش پناهجویان، نگرانی دانشجویان افغان مستقر در قطر را افزایش داده است. این دو تصمیم اخیر ترامپ، نیلاب را که در ماه جولای ۲۰۲۳ برای ادامه تحصیل به قطر رفته است، وحشت‌زده کرده است.
او به نیویارک‌تایمز گفت که درصورت برگشت به افغانستان «چه بر سر ما خواهد آمد؟ تجاوز، ازدواج اجباری یا مرگ؟» نیلاب می‌گوید به‌رغم اینکه حکومت امریکا برای او و هم صنفی‌هایش وعده پناهندگی را داده بود، اما پس از تعلیق روند پذیرش پناهجویان از سوی ترامپ، امیدش برای پیوستن به خانواده‌اش که پس از تسلط طالبان به امریکا پناهنده شد، از بین رفته است.
پس از تصمیم تازه ترامپ مبنی بر احتمال قرار دادن افغانستان در فهرست کشورهای ممنوع‌الورود به ایالات متحده، نگرانی و بیم نیلاب و هم صنفی هایش مضاعف شده است. آنان نمی‌دانند که چه زمانی خانواده‌های شان را خواهند دید.
هرچند اکثریت این دانشجویان با ویزای درجه یک امریکا وارد قطر شده‌اند و منتظر مصاحبه‌های نهایی و معاینات پزشکی خود اند، اما تصمیم اخیر ترامپ سرنوشت مبهمی را برای آنان رقم زده است.
وحیده بابکرخیل، ۲۳ ساله، دانشجوی برنامه‌نویسی کمپیوتری، می‌گوید: «من پذیرفته بودم که نمی‌توانم در افغانستان بمانم، اما حالا آینده‌ای را که فکر می‌کردم برایم رقم خواهد خورد، از دست رفته است.»
عباس احمدزی، ۲۴ ساله که در رشته تجارت تحصیل می‌کند، آرزو داشت که شغلی در مدیریت تجارتی در نیویارک داشته باشد. فیصل پوپل زی، ۲۳ ساله نیز امیدوار بود که شغلی در مایکروسافت در امریکا پیدا کند.
پوپل زی گفت: «ترامپ انتقاد می‌کند که امریکایی‌ها تجهیزات نظامی ارزشمندی را به افغانستان گذاشته‌اند، اما او قرار است سرمایه دیگری را نیز پشت سر بگذارد. ذهن‌های ما که مردم امریکا برای آن هزینه پرداخت کرده‌اند.»
او نگران است که در صورت بازگشت به افغانستان، طالبان آنان را «جاسوس» خواهد نامید که به منظور «ترویج ایدیولوژی امریکایی فرستاده شده‌ایم.»
حشمت‌الله رحیمی، ۲۴ ساله که در رشته تجارت تحصیل می‌کند، می‌گوید: «ما آموزش دیدیم که آزادانه صحبت کنیم، مستقل باشیم، اما این طرز فکر ما را هیچ کس در حکومت طالبان نمی‌خواهد.»
وضعیت اما برای دانشجویان زن بدتر است. آنان نگران‌اند که پس از برگشت اجباری به افغانستان از یکسو با محدودیت‌های طالبان مواجه خواهند شد و از دیگرسو فرصت ادامه تحصیل و اشتغال را از دست خواهند داد، زیرا طالبان آموزش و اشتغال را برای زنان و دختران افغان ممنوع کرده است.
