در سه‌ماه آخر سال ۲۰۲۴ بیش از ۲ هزار درخواست پناهندگی افغان‌ها در بریتانیا رد شده است
در سه‌ماه آخر سال ۲۰۲۴ بیش از ۲ هزار درخواست پناهندگی افغان‌ها در بریتانیا رد شده است. فعالان حقوق‌بشر نسبت به «محیط خصمانه» برای پناهجویان افغان در این کشور هشدار داده‌اند. وزارت داخله بریتانیا اما گفته که «هیچ‌کس را به افغانستان بر نمی‌گرداند.»
آمارهای سه‌ماهه مهاجرت که روز پنجشنبه منتشر شد، نشان می‌دهد که نرخ پذیرش پرونده‌های پناهندگی افغان‌ها از ۹۸.۵ درصد در سه‌ماهه آخر ۲۰۲۳، به ۳۶ درصد در سه‌ماهه آخر ۲۰۲۴ کاهش یافته است.
یک سند وزارت داخله کشور درباره بازگرداندن افراد به افغانستان که به‌دسترس گاردین قرار گرفته، تصریح می‌کند: «اخراج‌های اجباری یا داوطلبانه [پناهجویان افغان] در حال‌حاضر متوقف شده و تغییری در آن نیامده است.»
به گزارش گاردین، این امر به دلیل اعلام طالبان به بریتانیا است که این گروه دیگر اسناد مسافرتی صادرشده از سفارت افغانستان در لندن را نمی‌پذیرد.
موضع بریتانیا نیز این است که طالبان را به عنوان یک حکومت مشروع به رسمیت نمی‌شناسد.
در حالی‌که فعالان از کاهش پرونده‌های انباشته پناهندگی در ماه‌های اخیر استقبال کرده‌اند، اما آن‌ها این تصمیم را که چرا درخواست‌های پناهندگی افرادی که امکان بازگشت به کشورشان را ندارند، رد می‌شود، زیر سوال برده‌اند.
لوئیز کالوی، مدیر اجرایی یک سازمان حامی پناهجویان در بریتانیا به گاردین گفت: «این افزایش قابل توجه در رد درخواست‌های افرادی است که نیاز آن‌ها به پناهندگی کاملاً واضح است. هیچ‌کس نمی‌تواند به وضعیت افغانستان نگاه کند و فکر کند که بازگرداندن افراد به طالبان گزینه‌ای امن است.»
او افزود: «این رد درخواست‌ها باعث می‌شود افراد سال‌ها در فقر و بلاتکلیفی بمانند.»
جیمی بل از موسسه حقوقی دانکن لوئیس، که وکالت برخی از پناهجویان افغان را بر عهده داشته، گفت: «نتیجه این تغییر سیاست شوکه‌کننده این است که هزاران نفر سال‌ها در بلاتکلیفی خواهند ماند. افغان‌ها اکنون در یک محیط خصمانه جدید قرار گرفته‌اند.»
انور سلیمان، مدیر اجرایی شورای پناهندگان، گفت: «واقعیت پشت این آمار مردان، زنان و کودکانی هستند که از ترس جان شان از افغانستان فرار کرده‌اند، اما اکنون در وضعیت بلاتکلیف و در هوتل‌ها گرفتار شده‌اند.»
او افزود: «این نه‌تنها هزینه‌بر است، بلکه مانع از آن می‌شود که افراد بتوانند زندگی خود را ادامه دهند، شغلی پیدا کنند و در جوامع بریتانیا ادغام شوند، یا در صورت ایمن شدن شرایط، با عزت و احترام به افغانستان بازگردند.»
