در پی توقف کمکهای خارجی امریکا، صدها پیمانکار با بحران مالی مواجه شدهاند
![](https://i.afintl.com/images/rdk9umy0/production/564416695a282a8728f7215e9c5f6e4915f47c42-992x558.jpg?w=992&h=558&fit=crop&auto=format)
دستور دونالد ترامپ برای توقف کمکهای خارجی امریکا علاوه بر ایجاد آشفتگی در حوزه کمکرسانی و توسعه، باعث شده است صدها پیمانکار که در پی این تصمیم با بحران مالی شدید مواجه شدهاند، یا ناچار به اخراج کارکنان شوند و یا نتوانند میلیونها دالر از صورتحسابهای خود را پرداخت کنند.
دونالد ترامپ، اول دلو در نخستین روز از آغاز دوره دوم ریاستجمهوری خود، با صدور یک فرمان اجرایی، کمکهای خارجی ایالات متحده را به مدت ۹۰ روز به حالت تعلیق درآورد تا کارآیی و همسویی آنها با سیاست «اول امریکا» مورد بررسی قرار گیرد.
ترامپ دستور داده است تقریبا تمام کمکهای خارجی امریکا بازنگری شود و از ایلان ماسک خواسته است تا سازمان توسعه جهانی ایالات متحده را کوچکتر کند.
به گزارش رویترز، از آن زمان دهها کارمنداین سازمان به مرخصی اجباری فرستاده شدهاند و صدها پیمانکار داخلی نیز اخراج شدهاند.
طبق این گزارش، دستورهای وزارت امور خارجه ترامپ برای توقف کمکهای خارجی باعث نگرانی شدید در بخش کمکرسانی هم در داخل و هم در خارج از امریکا شده است، زیرا پیمانکاران معمولا ابتدا خودشان هزینهها را تامین و بعد آنها را از حکومت امریکا مطالبه میکنند.
یک مقام یو اس اید که نخواست نامش فاش شود، به رویترز گفت که شرکتش مجبور به فرستادن صدها کارمند امریکایی به مرخصی اجباری شده و بیش از ۵۰ میلیون دلار صورتحساب معوقه از نوامبر و دسامبر دارد که هنوز از سوی حکومت امریکا پرداخت نشده است.
طبق این گزارش، بسیاری از کارکنان و پیمانکاران این آژانس از سرعت بالای اخراجها به دست حکومت ترامپ شوکه شدهاند، بهویژه این که این اتفاق تنها چند روز قبل از انقضای مزایای بیمه درمانیشان رخ داده است.
در سال مالی ۲۰۲۳، امریکا ۷۲ میلیارد دالر کمک در سراسر جهان ارائه کرد که شامل برنامههایی از جمله بهداشت زنان در مناطق جنگزده، دسترسی به آب سالم، درمان اچآیوی و ایدز، امنیت انرژی و مبارزه با فساد بود.
در سال ۲۰۲۴، ایالات متحده ۴۲ درصد از کل کمکهای بشردوستانه ثبتشده از سوی سازمان ملل را تامین کرد.
این بودجه که کمتر از یک درصد از کل بودجه دولت امریکا را تشکیل میدهد، در سیاست واشنگتن برای ایجاد اتحادهای جهانی، تقویت دیپلوماسی و مقابله با نفوذ رقبایی مانند چین و روسیه در کشورهای در حال توسعه نقشی کلیدی دارد.