رؤسای زن پارلمان بیست کشور جهان می‌گویند که زنان افغان را تنها نمی‌گذارند
بیست رئیس زن پارلمان از سراسر جهان با انتشار مقاله‌ای در روزنامه لوموند، بر تعهد خود برای حمایت از حق آموزش زنان و دختران افغان تاکید کردند. ۱۵۸ سناتور فرانسوی نیز در نامه سرگشاده، خواستار به رسمیت‌‌شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان شده‌اند.
روبرتا متسولا از پارلمان اروپا و یائل برون پیوه از فرانسه، نانسی پلوسی، رئیس پیشین مجلس نمایندگان امریکا، فرانچینا آرمنگول از اسپانیا و کارولینا سریکویرا از آنگولا از جمله نویسندگان این مقاله هستند.
در بخشی از این مقاله آمده است: «افغانستان امروزه تنها کشوری است که آموزش دختران بالای ۱۲ سال و زنان را ممنوع کرده است. دختران جوان افغان نباید از حق جهانی و بنیادی خود محروم شوند.»
این زنان آخرین فرمان امر به معروف و نهی از منکر طالبان مبنی بر ممنوعیت صدای زنان را به عنوان «آخرین میخ بر تابوت آزادی‌های زنان» تلقی کرده‌اند. مقاله افزوده است که طبق این فرمان، خروج زنان از خانه بدون همراه مرد، شنیده شدن صدای آنها در مکان های عمومی و حتی خواندن شعر توسط زنان منع شده‌اند. سیاستمداران زن در این مقاله پرسیده‌اند که «جرم آنها چیست؟ زن بودن. گناه آنها چیست؟ وجود داشتن.»
رؤسای پارلمان بیست کشور در مقاله خود تعهد سپرده‌‌اند که زنان افغان را تنها نخواهند گذاشت.
در همین حال به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، ۱۵۸ سناتور فرانسوی نیز روز دوشنبه از وضعیت زنان در افغانستان ابراز نگرانی کرده و «آپارتاید جنسیتی» علیه آنان را محکوم کرده‌اند.
آنها در نامه سرگشاده که به ابتکار دومینیک وریان، رئیس هیئت نمایندگان حقوق زنان سنای فرانسه به نشر رسیده، نوشته‌اند که زنان افغانستان تحت حاکمیت یک «رژیم مستبد» از تمامی حقوقشان محروم شده‌اند.
این سناتورها در نامه خود اقدامات طالبان علیه زنان در افغانستان را « جنایت علیه بشریت بر مبنای جنسیت» خوانده و آن را محکوم کرده‌اند.
این ۱۵۸ سناتور در نامه خود خطاب به جامعه جهانی و سازمان ملل نوشته‌اند که «طالبان در مقابل چشمان ما اولین آپارتاید جنسیتی را در تاریخ مدرن بشریت اجرا کرده‌اند.»
در بخشی دیگری از این نامه آمده است «زنان افغان که از چهره خود محروم شده‌اند، حالا حتی از داشتن صدا نیز بی‌بهره شده‌اند و حق ندارند صدای آنها شنیده شود.»
این سناتورها از همه گروه‌های سیاسی در پارلمان فرانسه و از سازمان ملل می‌خواهند که «به هیچ وجه به سیستم سرکوب نهادینه‌شده که به حذف زنان می‌انجامد، مشروعیت نبخشد.»
آنها از کشورهای اروپایی دیگر نیز خواسته‌اند تا آزار و اذیت‌ها علیه زنان را به عنوان «جنایتی علیه بشریت مبتنی بر جنسیت به رسمیت بشناسند.»
فعالان حقوق بشر می‌گویند طالبان با وضع محدودیت‌های گسترده علیه زنان و منع آموزش و کار زنان، آپارتاید جنسیتی را در افغانستان برقرار کرده است.
سازمان‌های حقوق بشری اقدامات طالبان علیه زنان افغانستان را مصداق بارز تبعیض جنسیتی دانسته‌اند.
زنان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان حق ندارند به پارک‌ها، باشگاه‌های ورزشی و سالن‌های زیبایی بروند و اجازه خروج از خانه بدون همراه مرد را ندارند.
