رئیس پیشین کمیسیون حقوق بشر: طالبان با آپارتاید جنسیتی، برده‌داری را احیا کرده‌است
سیما سمر، رئیس پیشین کمیسیون حقوقبشر افغانستان، قانون امر به معروف طالبان را «احیای برده‌داری» توصیف کرد و گفت که زنان افغان تحت رژیم آپارتاید جنسیتی زندگی می‌کنند. او گفت که طالبان به علت نبود پاسخگویی بین‌المللی به نقض حقوق بشر ادامه می‌دهد.
روز دوشنبه، پنجاه‌وهفتمین نشست شورای حقوقبشر سازمان ملل برای بررسی وضعیت حقوقبشر چندین کشور به‌شمول افغانستان در ژنو، سوئیس برگزار شد.
خانم سمر در این نشست گفت که حقوق بشر در افغانستان زوال کرده است. او گفت که قانون جدید امر به معروف «برده داری را در افغانستان احیا کرده است. هیچ رژیمی در جهان در این سطح حقوق زنان را نقض نمی‌کند.»
سازمان‌های حقوق بشری می‌گویند که طالبان با قانون امر به معروف، تبعیض و سلب حقوق زنان را تشدید کرده است. طالبان بلند شدن صدای زنان در اماکن عمومی را ممنوع کرده و آنان را از تعامل و کار با مردان منع کرده است. منتقدان می‌گویند این دستورات عملا زنان را محدود به چهاردیواری خانه و تابع مطلق دستورات مردان و رژیم طالبان ساخته‌است.
سمر گفت که دلیل اصلی تداوم نقض حقوقبشر در افغانستان، عدم پاسخگویی طالبان در سطح بین‌المللی است. او هشدار داد که «وضعیت افغانستان تاثیر ناگواری بر صلح و ثبات و امنیت کشورهای دیگر جهان می‌گذارد.»
خانم سمر گفت که وضعیت زنان افغان «مسئله داخلی» افغانستان نیست و از جهان خواست تا «اختلافات فرهنگی و مذهبی را به عنوان توجیه نقض حقوقبشر نپذیرند.»
طالبان در واکنش به درخواست‌های مکرر جهان مبنی بر بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها به روی زنان و اعاده حقوق اساسی و انسانی آنان، گفته است که این مسئله داخلی و فرهنگی افغانستان است و کشورهای جهان نباید در این موضوعات دخالت کنند.
در همین‌حال حوریه مصدق، فعال حقوق بشر، در این نشست از «مماشات نهادهای سازمان ملل با طالبان» انتقاد کرد و گفت: «آپارتاید جنسیتی در پیش چشمان سازمان ملل و جامعه بین‌المللی در افغانستان عملی شده‌است.»
او افزود: «نهادهای بین‌المللی به‌خصوص سازمان ملل، در برابر طالبان ضعف و تعلل نشان داده‌اند.»
این فعال حقوق زن از عادیسازی روابط شماری از کشورها با طالبان نیز انتقاد کرد و گفت: «عادیسازی روابط با طالبان و هر نوع حمایتی از آنها باید مشروط به احترام به زنان و احترام به حقوقبشر از جمله برابری جنسیتی، حقوق اقلیت‌ها و فرصت‌های برابر شود.»
خانم مصدق گفت که قربانیان طالبان برای رسیدگی به موارد نقض حقوق خود توسط طالبان، هیچ مرجعی در داخل و خارج از افغانستان برای شکایت و درخواست کمک ندارند.
او خواهان ایجاد سازوکاری برای پاسخگو کردن طالبان شد و گفت: «برای تحقیق کردن درباره نقض حقوقبشر تحت قوانین بین‌المللی، برای رسیدگی به مسئله آپارتاید جنسیتی و برای تامین مالی فعالیت‌ها در این زمینه، باید حمایت لازم را از روزنامه‌نگاران، و مدافعان حقوقبشر انجام شود.»
