چرا امیرخان متقی از رفتن به دوحه خودداری کرد؟
سازمان ملل شرط‌های طالبان برای شرکت در نشست دوحه را نپذیرفته و امیرخان متقی به دوحه نخواهد رفت. منابع اطلاعاتی را در اختیار افغانستان اینترنشنال قرار داد که درباره جزئیات شرط‌های طالبان و گفت‌وگوهای این گروه با سازمان ملل روشنی می‌اندازد.
پیشتر وزیر خارجه طالبان در دیدار با نمایندگان ویژه کشورها شرایط خود برای شرکت در این نشست را مشخص کرده بود.
شرایط طالبان
چندین منبع به عبدالحق عمری، خبرنگار افغانستان اینترنشنال گفتند که امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان در دیدار با فریدون سینیرلی‌اوغلو، هماهنگ کننده ویژه سازمان ملل برای افغانستان در کابل در مورد ساختار، دستور کار و ترکیب نشست دوحه اطلاعاتی خواسته است، اما پاسخ مثبتی دریافت نکرده است.
به گفته منابع، یکی دیگر از خواست‌های امیرخان متقی دیدار ویژه هیئت طالبان با آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل در نشست دوحه است که رد شده است.
منابع می‌گویند وزیر خارجه طالبان همچنین خواستار آن شده که براساس قطعنامه شماره ۲۷۲۱ شورای امنیت سازمان ملل درباره افغانستان، در نشست دوحه نماینده ویژه‌ای برای حل مناقشه افغانستان تعیین نشود.
فریدون سینیرلی اوغلو، هماهنگ کننده ویژه سازمان ملل متحد در ارزیابی خود از افغانستان به شورای امنیت این سازمان توصیه کرده است که برای آشتی ملی در افغانستان گام برداشته و نماینده ویژه‌ای برای صلح افغانستان تعیین کند.
اما وزیر خارجه طالبان با تعیین نماینده مخالفت کرده است. امیرخان متکی به دیپلومات‌های خارجی گفته که با وجود نمایندگی سازمان ملل برای افغانستان، یوناما، نیازی به تعیین نماینده ویژه برای صلح در این کشور نمی‌بیند.
در نشست دوحه مانند نشست‌های دیگر، موضوع تشکیل حکومت فراگیر برای افغانستان مطرح است. این در حالی است که طالبان برای تشکیل حکومت فراگیر آمادگی هیچگونه بحثی را ندارند و تلاش می‌کنند از حضور مخالفان در نشست‌های بین‌المللی جلوگیری کنند، اقدامی که برای سازمان ملل قابل قبول نیست.
یکی از انتظارات طالبان از نشست دوحه این است که در این جلسه تنها در مورد تعامل و به‌رسمیت شناختن طالبان بحث و مشورت صورت گیرد، اما مشخص نیست که در این نشست اصلا بحث شناسایی این گروه مطرح شود.
از شرایط عمده به‌رسمیت شناخته شدن حکومت طالبان پایان دادن به نقض گسترده حقوق بشر، به خصوص حقوق زنان در افغانستان از سوی طالبان و تشکیل حکومت فراگیر در این کشور است، امری که طالبان آن را تلاش برای مداخله در امور داخلی خود می‌بینند.
باز شدن دروازه‌های مکاتب بالاتر از صنف شش و دانشگاه‌ها به‌روی دختران و زنان و همچنین بازگشت زنان به سر کار شان، موضوعاتی است که تنها از صلاحیت ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان است و سایررهبران طالبان نمی‌توانند درباره آن تصمیم بگیرند یا با آن مخالفت کنند.
