محمدکاظم کاظمی، شاعر سرشناس افغانستان شهروندی ایران را رد کرده است
محمدکاظم کاظمی، شاعر سرشناس افغان گفت از پذیرش شهروندی ایران خودداری کرده است. او به افغانستان اینترنشنال گفت ممکن بود با دریافت شهروندی ایران «خیلی چیزها» را از دست بدهد، در حالی که به عنوان مهاجر میتواند نقش فرهنگی خود را بهتر بازی کند.
این شاعر افغان اخیرا در گفتوگویی با روزنامه اطلاعاتروز گفت که نهادهای مسئول ایرانی به او گفتند که میتواند در شمار برخی از نخبگان افغانستان در ایران شهروندی این کشور را بگیرد.
آقای کاظمی به افغانستان اینترنشنال گفت: «حقیقت این بود که احساس کردم من به عنوان یک مهاجر افغانستان بهتر میتوانم نقش فرهنگی و وظایفی را که بر دوش من است، انجام دهم. به عنوان شخصی که از افغانستان است، ولی در ایران به سر میبرد، میتواند بعضی فعالیتها را تسهیل کند و معرف چهره مهاجران افغانستان باشد.»
او افزود: «البته آن تابعیت از نظر رفع تنگناهای قانونی مهاجرت میتوانست بسیار برایم مفید باشد، ولی حس کردم که یک چیزهایی را از دست میدهم یا میشود گفت که زمینه بعضی فعالیتها دیگر کمتر میشود. من الان به عنوان یک مهاجر افغانستان در رسانهها، در محافل ادبی ایران به هر حال نماینده مردم افغانستان هستم. آن وقت دیگر این امکان نبود.»
این شاعر سرشناس مهاجر افزود که ممکن بود با پذیریش شهروندی ایران خیلی از مهاجران و مردم افغانستان از این موضوع «ناخرسند» شوند که یکی از چهرههای فرهنگی کشورشان از آنها جدا شده است.
آقای کاظمی گفت که به جای پذیرش شهروندی ایران، درخواست کرد تا برایش مجوز اقامت «ویژه» صادر شود که در پاسخ، جمهوری اسلامی به وی مجوز اقامت «دهساله» داده است.
به گفته او، جمهوری اسلامی چند سالی است که برای نخبگان مهاجر افغانستان اقامت ویژه صادر میکند.
با این حال، محمدکاظم کاظمی افزود: «حق خیلی از مردم مهاجر است که تابعیت ایران داشته باشند؛ به خصوص آنهایی که در ایران به دنیا آمدهاند. کاش این موقعیت برای عده زیادی به خصوص متولدین ایران فراهم شود. اینکه من از آن خودداری کردم، به دلیل وضعیت شخصی خودم بود و گرنه برای هر کسی دیگر که میسر شود، دریافت آن را توصیه میکنم.»
این شاعر و پژوهشگر افغان از سال ۱۳۶۳ در ایران زندگی میکند و عمدتاً به کار ویراستاری و نشر کتاب مشغول است.
آقای کاظمی با انتشار مجموعه شعر «پیاده آمده بودم» در ایران به شهرت رسید. از او افزون برمجموعههای شعری، کتابهای «روزنه»، «همزبانی و بیزبانی»، «مرقع صد رنگ» و شماری آثار دیگر منتشر شدهاند.
در همین حال، آثار خلیلالله خلیلی، «نقد بیدل» نوشته صلاحالدین سلجوقی و «افغانستان در پنج قرن اخیر» نوشته محمدصدیق فرهنگ با ویراستاری آقای کاظمی در ایران بازچاپ شدهاند.