یک انستیتوت نروژی، محبوبه سراج را برای جایزه صلح نوبل پیشنهاد کرد
![](https://i.afintl.com/images/rdk9umy0/production/aa6edae6f5ab15f515e0b0d17ec5f47eb2169fcb-1534x2048.jpg?rect=145,678,1250,703&w=1763&h=992&fit=crop&auto=format)
انستیوت تحقیقات صلح اسلو چهارشنبه اعلام کرد که محبوبه سراج، کنشگر افغان و نرگس محمدی، فعال ایرانی را برای دریافت جایزه صلح نوبل به کمیته نوبل پیشنهاد کرده است. هنریک اوردال، رئیس این نهاد گفت به علت پیوند حقوق بشر و صلح، فعالان حقوق بشر را برای این جایزه معتبر نامزد کرده است.
در فهرست نامزدان پیشنهادی این موسسه، علاوه بر سراج و محمدی، نام فعالان دموکراسیخواه و حقوق مردم بومی در امریکای لاتین و میانمار و دادگاه بینالمللی دادگستری یا لاهه نیز دیده میشود.
محبوبه سراج، فعال حقوق زن و بنیانگذار شبکه زنان در افغانستان، پس از سقوط حکومت در کابل ماند و از محدود زنانی است که از حل مشکلات با طالبان از راه گفتگو و تفاهم حمایت میکند. او همچنان، از طالبان خواست که با زنان افغانستان گفتگو کند.
نرگس محمدی، از فعالان شناختهشده حقوق زن در ایران است که از چند سال گذشته در زندان بسر میبرد و از منتقدان جدی جمهوری اسلامی به حساب میآید.
برنده جایزه صلح نوبل در ماه میزان ۱۴۰۲ اعلام خواهد شد. بر بنیاد توضیحات کمیته جوایز نوبل، این کمیته هر سال هزاران نامه را به کسانی که واجد شرایط نامزد کردن هستند، میفرستد و از آنها میخواهد نامزدهای خود را معرفی کنند.
انستیوت تحقیقات صلح اسلو از حامیان گفتگو با طالبان است و توجه جهان به وضعیت وخیم بشری در افغانستان را مهم میداند. این نهاد در مقالهای استدلال کرد که قربانیان اصلی سیاست منزوی کردن طالبان توسط غرب، مردم عادی افغانستان است.
همچنان، در این مقاله آمده است که «گزینههای جایگزین طالبان در افغانستان اندک اند و الزاماً از نظر مشارکت دموکراتیک، رعایت حقوق بشر و مبارزه با فساد بهتر [از طالبان] نیستند.»
این نخستین بار نیست که کسی از افغانستان برای جایزه نوبل صلح نامزد شده است. قبلاً، سیما سمر، رئیس پیشین کمیسیون حقوق بشر در سال ۱۳۸۹ برای این جایزه نامزد شد اما نهایتاً به باراک اوباما، رئيس جمهور وقت امریکا رسید.