یک نهاد حقوق بشری: از ۱۰ فعال در بند طالبان تنها ظریفه یعقوبی و زینب رحیمی آزاد شده‌اند
یک نهاد حقوق بشری به نام افغان ویتنس می‌گوید از میان ۱۰ فعال زندانی توسط طالبان، تنها ظریفه یعقوبی و زینب رحیمی آزاد شده‌اند. برخی فعالان حقوق زنان و بستگان زنان معترض زندانی به این نهاد گفته‌اند که از محل نگهداری هشت کنشگر دیگر و از سرنوشت آنها اطلاعات درستی ندارند.
رسانه‌ها گزارش دادند که پس از بازداشت خانم یعقوبی در ۱۲ عقرب، طالبان زینب رحیمی و فرحت پوپلزی، بنیان‌گذار و عضو «جنبش خودجوش زنان مبارز» افغانستان را نیز بازداشت کردند. در همین حال گزارش شده که دو زن دیگر نیز در ماه گذشته توسط طالبان دستگیر شدند.
افغان ویتنس همچنین نام چند زن و مرد دیگر را در گزارش خود آورده که از سوی طالبان بازداشت شده‌اند.
خانواده یکی از این زن‌ها به رسانه‌ها گفته است که طالبان از ملاقات آنها با دخترشان جلوگیری کرده و محل سکونت آنها را بازرسی کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند.
در حالی که بیش از یک ماه از انتشار خبرهای بازداشت‌ها می‌گذرد، سایر فعالان حقوق زنان به افغان ویتنس گفته‌اند که زینب رحیمی دو شب پس از بازداشت، آزاد شد اما ظریفه یعقوبی پس از سپری کردن روزها در بند طالبان روز دوشنبه ۲۱ قوس آزاد شد.
گزارش طی صحبت با منابع نوشته که سرنوشت هشت فعال دیگر که چهار مرد و چهار زن هستند همچنان نامشخص است.
براساس گزارش‌ها، طالبان ماه گذشته ظریفه یعقوبی فعال حقوق زنان و چهار تن از همکاران مرد او در غرب کابل بازداشت کردند.
این نهاد حقوق بشری از چهار مرد نام می برد که گزارش شده توسط طالبان بازداشت شده‌اند و اکنون خانواده‌ها نگران سلامت روحی و جسمی آنها هستند.
یکی از فعالان زن که خود نیز در ماه جنوری توسط طالبان بازداشت شده بود، گفت که با وجود این که زینب رحیمی پس از دو شب آزاد شد اما نمی‌توانست به خانه برگردد زیرا می‌ترسید که طالبان دوباره به محل زندگی او بازگردند.
او افزود: «زمانی که طالبان شما را از خانه تان بازداشت کنند، دیگر نمی‌توانید به آن مکان بازگردید. تروما همیشه وجود دارد.»
این موضوع از سوی زنان معترض در گزارشات دیگری از جمله عفو بین‌الملل نیز مطرح شده بود.
گزارش می‌افزاید در ماه جون، زنی که قبلا توسط طالبان در ولایت بلخ بازداشت شده بود، با انتقاد خانواده خود مواجه شده است و آنها در نهایت از حمایت از او دست کشیدند.
منبع به افغان ویتنس گفته زینب بدون داشتن جایی برای رفتن، تمام امید خود را از دست داد. او می‌افزاید که به زینب کمک کرد تا یک شب در خانه یکی از دوستانش بماند و او و دیگران در تلاش هستند تا این فعال حقوق زنان محل زندگی دیگری را پیدا کند تا زمانی که بتواند افغانستان را ترک کند.
یک منبع دیگر نیز که با خانواده‌های بازداشت‌شدگان در تماس بوده گفته که وقتی زینب آزاد شد، آثار شکنجه روحی و جسمی در او نمایان بود.
او می‌گوید: «حقیقت زندگی تحت کنترل طالبان فقط شکنجه روانی است - چه رسد به اینکه توسط طالبان بازداشت شده و روزها در بازداشتگاه آنها سپری شود.»
