از کوبیدن کفش بر میز تا پاره کردن منشور؛ جالب‌ترین صحنه‌های تاریخ مجمع عمومی سازمان ملل
روزنامه‌نگار، افغانستان اینترنشنال
مجمع عمومی سازمان ملل به تعبیری جام جهانی دیپلماسی است. این هفته سران کشورها در نیویورک جمع شده‌اند تا در هفتادوهفتمین مجمع عمومی سازمانملل سخنرانی کنند. در این نشست، همه کشورهای عضو سهم برابر دارند و رهبران سیاسی تلاش می‌کنند با شیوه‌های مختلف توجه جهان را به خود جلب کنند.
گاهی اما حضور و سخنرانی رهبران برخی کشورها در مجمع عمومی، خنده‌دار و جنجال‌برانگیز می‌شوند؛ از کوبیدن کفش بر میز تا پاره‌کردن منشور سازمان ملل.
پاره کردن منشور سازمان ملل توسط معمر قذافی
یکی از صحنه‌های ماندگار در مجمع عمومی سازمان ملل، سخنرانی معمر قذافی، رهبر وقت لیبی است. در سال ۱۳۸۸ خورشیدی، قرار بود قذافی مانند سران دیگر کشورها فقط پانزده دقیقه سخنرانی کند، اما او ۹۶ دقیقه صحبت کرد. قذافی به امریکا و دیگر کشورهای غربی تاخت و یک نسخه‌‌ی منشور سازمان ملل را پاره کرد. او انتقاد داشت که منشور سازمان ملل از اعتبار افتاده است. برخی به صحبت‌های او خندیدند و برخی دیگر خشمگین شدند.
طولانی‌ترین سخنرانی در تاریخ سازمانملل
اما سخنرانی معمر قذافی، طولانی‌ترین سخنرانی در مجمع سازمان ملل نیست. فیدل کاسترو، رهبر سابق کوبا، در سال ۱۳۳۹ خورشیدی، در مجمع عمومی سازمانملل ۴ ساعت و ۲۹ دقیقه سخنرانی کرد.
او در این فرصت، از امریکا به شدت انتقاد کرد و گفت: "امپریالیسم جهان را نابود می‌کند." این سخنرانی برای بسیاری از شرکت کننده‌گان خسته‌کننده شد و چوکی‌ها یکی پس از دیگری خالی شدند.
کاسترو در سخنرانی خود امریکا را متهم به جنگ‌افروزی کرد اما نماینده امریکا در واکنشی، یادداشتی به مسئول بخش سازمان ملل داد که در آن اتهامات کاسترو علیه امریکا بی‌اساس خوانده شده بود.
درخواست دستشویی رفتن جورج بوش
در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، در جریان مجمع عمومی سازمان ملل، جورج دبلیو بوش، رییس‌جمهور پیشین امریکا، یادداشتی به کاندولیزا رایس، وزیر خارجه وقت این کشور داد که در آن نوشته شده بود: "من باید به دستشویی بروم. آیا امکان دارد؟"
یک خبرنگار حاضر در مجمع عمومی از این یادداشت جورج بوش عکس گرفت و در رسانه‌ها منتشر کرد. صحنه‌ای خندار که به همه یادآوری می‌کند این نکته را نباید فراموش کرد که رهبران سیاسی جهان نیز مانند دیگران، نیازهای اولیه‌ای دارند.
شیطان خطاب کردن رئیس‌جمهور امریکا
در سال ۱۳۸۶ خورشیدی، هوگو چاوز، رئیس‌جمهور وقت ونزوئلا، در یک سخنرانی انقلابی در مجمع عمومی سازمان ملل، جورج بوش، رئیس‌جمهور وقت امریکا را "شیطان" خواند.
او با کنایه به میز سخنران مجمع عمومی سازمانملل اشاره کرد و گفت: "یک روز پس از سخنرانی بوش، هنوز اینجا بوی شیطانی او احساس می‌شود."
او دست‌هایش را به آسمان بلند کرد و دعا کرد که خداوند او را از عذاب حضور یک "شیطان" در مجمع عمومی در امان دارد: "دیروز شیطان اینجا بود؛ همین اینجا."
کوبیدن بر میز با کفش
در سال ۱۳۳۹ خورشیدی، نیکیتا خروشچف، نخست‌وزیر اتحاد جماهیر شوروی سابق در مجمع عمومی سازمان ملل از انتقادهای نماینده فیلیپین از سیاست‌های جهانی و منطقه‌ای شوروی، به شدت خشمگین شد، کفش خود را از پا درآورد و چندین بار روی میز کوبید. آنقدر محکم کوبید که ساعت از دستش باز شد. برخی حضار در سالن مجمع عمومی خندیدند، برخی دیگر به تعجب فرو رفتند.
تیوری توطیه و حضور جنجالی محمود احمدی نژاد
از صحنه‌های عجیب دیگر در مجمع عمومی سازمان ملل، سخنرانی محمود احمدی نژاد، رئیس‌جمهور پیشین ایران است. در سال ۱۳۸۹ خورشیدی، او با لحن خصمانه در سخنرانی مجمع عمومی مدعی شد که دولت امریکا در سازماندهی حملات تروریستی یازدهم سپتامبر، کمک کرده است.
اظهاراتی که نمایندگان اکثریت کشورها، خصوصا سران کشورهای غربی آن را توهین‌آمیز خواندند و به رسم اعتراض سالن مجمع عمومی را ترک کردند.
سازمان ملل، از آغاز تاسیس در سال ۱۳۲۴ خورشیدی، بزرگترین مکان نمایش قدرت و گاهی هم نمایش کرکتر رهبران سیاسی ۱۹۳ کشور مختلف جهان است.
برخی‌ها با سخنرانی‌هایشان حضار را قاه‌قاه می‌خندانند، برخی دیگر اما خشم و تعجب حضار را برمی‌انگیزند.
