طنز سیاسی؛ زندگینامه موتر مبارک ملا عمر
موتر ملا عمر که به تازهگی سر از خاک برآورده، یک کرولای سفید مدل ۹۲ دست پاکستان است که در چهارم ذیالحجه سال ۱۴۱۲ هجری قمری در یک کارخانه فقیر اما دیندار جاپان به اسم تیوتا ساخته شد.
این موتر در سن شش ماهگی توسط یک بانکدار خداشناس جاپانی به اسم میتسیکورا در شهر یاکوساما در معرض خرید قرار گرفت. زمانی که در اختیار میتسیکورا قرار داشت، موتر مبارک ملا عمر روزها کار میکرد و شبها به یاد خدا استراحت میکرد.
فقط چند ماه پس از خرید، میتسیکورا همکارش را که یک زن جوان بود، سوار موتر میکند تا به پارک خلوتی ببرد. در مسیر راه اما آقای کورا از خدا غافل میشود و به یخن همکارش چنگ می اندازد. موتر (حفظهالله) این صحنه را تحمل نمیتواند و سرش را با فشار زیادی به درختی که در کنار جاده ایستاده بوده، میکوبد. در این تصادف ماشین موتر شهید میشود و یک چراغش میشکند.
متخصصین موتر تشخیص میدهند که انجن موتر خود را فدایی کرده و دیگر قابل ترمیم نیست. بدین لحاظ، موتر را به عنوان قراضه به دوبی میفرستند. در دوبی اما خداوند معجزهای میکند و مستریهای وطنی درمییابند که انجن موتر مبارک قابل ترمیم است، هرچند دیگر آن شعور و رفتار گذشته را نخواهد داشت. موتر را ترمیم میکنند و به نام موتر «بیتکر» به افغانستان میفرستند.
در رجب سال ۱۴۱۳ هجری قمری هنگامی که هنوز در موترفروشی ایستاده بوده، گیر این موتر مبارک مشکل پیدا میکند. رانندگان زیادی کلچ و بریک را میگیرند تا گیر را تبدیل کنند اما نمیتوانند. در این جریان از موتر صدا میآید که "آهای مردم بیشعور! مرا نزد آقا و مولایم عمر ببرید تا حرکت کنم."
مردم بیشعور وارخطا میشوند و موتر را چهاردستوپا نزد امیرالمومنین میبرند. موتر تا امیر را میبیند گیرش نرم میشود و به حرکت درمیآید. صاحب موتر وقتی این معجزه عظیمالشان را میبیند موتر را به ملا صاحب میبخشد و فرار میکند.
از فضایل موتر این است که در هفت سالی که این موتر در اختیار امیر قرار داشت، حتی یک قطره روغن یا تیل استفاده نکرد. هر وقت تانکیاش خالی میشد، امیرالمومنین در گوشش چیزی میفرمود. تانکی دوباره پر میشد و موتر به حرکت درمیآمد.
اعجاز دیگرش این بود که هر وقت امیرالمومنین میخواست جایی برود، موتر با سرعت یکونیم میلیون کیلومتر در ساعت حرکت میکرد. طوری که ملا صاحب میتوانست همزمان در کراچی، کویته، پیشاور، کابل، قندهار و زابل باشد.
در سال ۲۰۱۳ وقتی امیرالمومنین بر اثر مرمی تفنگچه که عاید حالش گردیده بود در کراچی از دنیا رفت، موتر مبارک شش شبانهروز موبلایل گریست. در نهایت مجاهدین امارت تصمیم گرفتند تا موتر مبارک را موقتاً در ولایت زابل به خاک بسپارند. این موتر حالا از خاک بیرون شده و برای زیارت به موزیم انتقال خواهد یافت. خداوند حفظش نماید.