مجله دیپلمات: ظهور مجدد تحریک طالبان پاکستان پیامدهای ناگواری بر زنان این کشور خواهد گذاشت
در حالی که حملات اخیر تحریک طالبان پاکستان نگرانی شدید مقامات این کشور را برانگیخته، مجله دیپلمات پیامدهای ظهور مجدد این گروه بر آینده زنان پاکستان را بررسی کرده است. دیپلمات نوشته ستیزه‌جویی می‌تواند پیامدهای شدیدی برای حقوق زنان و دختران در شمال غرب پاکستان داشته باشد.
زنان در غرب پاکستان، که با افغانستان مرز مشترک دارد در جامعه‌ای به شدت محافظه‌کار زندگی می‌کنند. آنها در سال‌های اخیر، با نادیده گرفتن همه سخت‌گیری‌ها، گام‌های بزرگی در دستیابی به عدالت و توانمندسازی سیاسی و اقتصادی برداشته‌اند.
اما شبیه برخورد رژیم طالبان در افغانستان که حقوق زنان را با سرکوب نقض می‌کند، ظهور مجدد تحریک طالبان پاکستان به عنوان یک بازیگر برجسته در این منطقه می‌تواند به زودی دستاوردهای زنان غرب پاکستان را به خطر بیندازد. هرچند این زنان و دختران دستاوردهای‌شان را به سختی به دست آورده‌اند.
مجله دیپلمات نوشته است زنان مناطق خیبر پختونخواه مسیر دشواری را طی کردند تا با تسلط عرف به جای قانون در شهرهای‌شان مبارزه کنند. در این مناطق طی سال‌های متمادی جرگه‌ها در مورد سرنوشت زنان تصمیم می‌گرفت و آزار و اذیت زنان را مشروعیت می‌بخشید. با تصمیم جرگه دختران عمدتا زیر سن برای حل و فصل اختلافات قبایل به ازدواج اجباری داده می‌شود و عرف‌های ناپسند مورد تأیید قرار می‌گرفت.
در ابتدا، شبه‌نظامیان اسلام‌گرا مثل تحریک طالبان پاکستان تلاش کردند از موقعیت سوء استفاده کرده علیه این ستم جنسیتی و عرف‌های قبیله‌ای موضع بگیرند و از میان زنان برای خود سربازگیری کنند. این تلاش شبه‌نظامیان اسلام‌گرا در میان بسیاری از زنانی طنین‌انداز شد. شماری از زنان به این گروه‌ها کمک مالی کردند و در موارد نادری زنان به جمع آنها پیوستند.
اما در نهایت با آشکار شدن برنامه سرکوب جنسیتی خود طالبان پاکستان، زنان به مخالفان سرسخت ستیزه‌جویی تبدیل شدند. برخی حتی برای محافظت از خانه‌های خود یا برای دفاع از امنیت خود اسلحه به دست گرفتند. با این حال، آنها تا حد زیادی برای مقاومت در برابر عرف‌های زن‌ستیزانه به ابزارهای مسالمت‌آمیز متکی بودند.
آنها در مواردی به سرپیچی از قوانین مردانه و نافرمانی مدنی در برابر عرف دست زدند.
ملاله یوسف‌زی، برنده جایزه صلح نوبل که در منطقه سوات آغاز به مبارزه در زمینه آموزش و پرورش دختران کرد، یکی از نمونه‌های مبارزه زنان این منطقه است.
به نقل از دیپلمات، زنان همچنان در برابر ممنوعیت‌های ستیزه‌جویان برای خروج بدون محرم از خانه مبارزه کردند، آنها ممنوعیت‌های تحصیل دختران را با برگزاری صنف‌های مخفیانه در خانه توسط معلمان دور زدند، و به رغم محدودیت‌های اعمال شده توسط ستیزه جویان، به همکاری با سازمان‌های غیردولتی برای ارائه خدمات بهداشتی و دیگر خدمات اولیه ادامه دادند.
در این گزارش آمده است زنان همچنین پسران خود را از مناطق درگیری بیرون کشیدند و فرزندان خود را متقاعد کردند که به گروه‌های افراطی اسلام‌گرا نپیوندند، آنها با این کار تلاش کردند فرصت‌های جذب گروه‌های ستیزه‌جو را کاهش بخشند.
زنان در شمال غرب پاکستان به مدافعان قوی اصلاحات تبدیل شدند. در منطقه بین خود شبکه‌سازی کردند، با پارلمان لابی کردند، و فعالانه در جنبش‌های تحت رهبری جامعه مدنی، به ویژه جنبش محافظت از پشتون‌ها شرکت کردند.
اما پس از تسلط طالبان بر افغانستان، حملات تحریک طالبان پاکستان نیز افزایش یافته است. بازگشت تحریک طالبان به صحنه و قدرت گرفتن ستیزه‌جویان اسلام‌گرا زنگ خطر در برابر حقوق زنان را برای مناطق پشتون‌نشین پاکستان به صدا درآورده است.
