پاسخ مردم افغانستان به پیام اشرف غنی

جناب مغز متفکر، پیام شما را به زبان شیرین انگلیسی دریافت کردیم. در آن پیام گفته بودید که از ما مردم افغانستان معذرت می‌خواهید زیرا در شرایط بدی ما را رها کردید. خواهش می‌کنیم. این ما هستیم که باید از شما معذرت بخواهیم، نه شما.

ما باید معذرت بخواهیم که از حکومت مبارک شما آنطور که باید نتوانستیم دفاع کنیم. در طول پنج سال فقط شصت هزار کشته دادیم، درحالیکه ما سی‌وپنج میلیون بودیم و می‌توانستیم بیشتر تلف شویم. این ما بودیم که فقط یک گرده خود را به فروش رساندیم تا مافیای شما پولدار شود، درحالیکه دو گرده داشتیم. این ما بودیم که از والی‌ها و قومندان قول‌اردوها خواستیم تا به طالبان تسلیم شوند، درحالیکه شما هنوز مبارزه می‌کردید و شدیداً به دشمن تلفات وارد می‌کردید.

جناب غنی،

در پیام‌تان گفته بودید که پول ملت را ندزدیده‌اید و آماده هستید در برابر اتهامات پاسخگو باشید. عزیز دل ما، چرا این قدر نگران حرف مردم هستید؟ بگذارید مردم شکر بخورند. ما می‌دانیم شما و دوستان نزدیک‌تان دزد نیستند. ما شاهد بودیم که در زمان حکومت شما یک چوب گوگرد دزدی نشد. کی گفته است که در زمان حکومت شما پول‌های اپراتیفی با چهارشاخ باد می‌شد؟ کی گفته است شما کد 91 را مثل خیرات روز عاشورا به کسانی تقسیم می‌کردید که نیاز به حمایت سیاسی آن‌ها داشتید؟ چه کسی ادعا کرده است که در زمان زمامداری شما زمین در جاده میدان هوایی کابل به نرخ قوطی گوگرد به شرکت الکوزی داده شده بود؟ هر کس گفته است خانه‌اش خراب باد.

آقای ولسمشر،

شکر خورده بودید که شما معتقد به جمهوریت و ارزش‌های دموکراتیک بوده‌اید. کاش نمی‌گفتید. ما در جریان بودیم که وقتی در سال 2014 به تیم شما اتهام تقلب بسته شد و گفتند که امرخیل به نفع تیم شما شکم گوسفندها را پر کرده، این شما بودید که به میدان آمدید و از جمهوریت و رای دفاع کردید. این شما بودید که از ملل متحد خواستید اتهامات تقلب را بررسی کند. این شما بودید که آرای تقلبی را نپذیرفتید و با آرای پاک ولسمشر شدید. در سال 2019 که زحمت کشیدید و مثل یوسین بولت رکورد دموکراتیک قبلی خود را شکستید. آخ! چه شکستنی بود.

جناب بابا،

در پیام ویدیویی قبلی گفته بودید که حتی نتوانستید چپلک خود را بپوشید و با جوراب فرار کردید. باور کنید وقتی پیام شما را شنیدیم ما مردم افغانستان هزار بار مردیم و زنده شدیم. چه ظلمی به شما شده. حتی امام حسین وقتی کشته می‌شد چپلک داشت. شمر با آن همه ظلمی که مرتکب شد نگذاشت حق چپلک شهداء زیر پا شود. در حق شما اما این ظلم نیز روا داشته شد.

جلالتمآب صیب،

ما شرمنده‌ایم. هر چه خود را محکم می‌گیریم دست ندامت یکسره بر سر و سینه ما می‌خورد. کاش غیرت و شهامت می‌داشتیم و کاری می‌کردیم که شما دوباره رئیس‌جمهور می‌شدید. خیلی علاقه‌مند بودیم چند روز دیگر جیغ‌های دل‌انگیز شما را بشنویم. آرزو داشتیم یک مدت دیگر مدیریت محب‌محور شما را تجربه کنیم. حیف که نشد. خیر باشد. اگر روزی هوای افغانستان را کردید یک پیام متختصر دیگر ثبت کنید و از ما بخواهید که برای شما تکه‌تکه شویم. پنج دقیقه بعد بیایید ببینید چگونه سر راه شما گل فرش کرده‌ایم. لطفاً نشرمید. ما خاک پای شماییم.

جهان سپاس

منتظر مسکال شما هستیم