خبرنگاران افغان در پاکستان از خطر اخراج اجباری و بی‌سرنوشتی شکایت دارند
برخی خبرنگاران افغان مقیم پاکستان می‌گویند که با گذشت سه‌سال در این کشور در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و منتظر دریافت ویزای بشردوستانه کشورهای غربی اند. آنان از خطر اخراج، فشارهای روحی در پاکستان و تهدیدات طالبان در فضای مجازی شکایت دارند.
خبرنگارانی که پس از ترک افغانستان به‌منظور دریافت ویزای بشردوستانه به پاکستان آمده‌اند، روز پنجشنبه به ای‌بی‌سی نیوز گفته‌اند که از یک‌سو در معرض خطر اخراج قرار دهند و از دیگرسو ویزاهای دریافتی آنان تمدید نمی‌شود.
به گفته خبرنگاران، به‌رغم درخواست مکرر از کشورهایی که قول پناهندگی به آنها داده‌اند، تاکنون در این‌باره پاسخ مثبتی دریافت نکرده‌اند. برخی از آنان گفتند که وضعیت آنها در پاکستان «وخیم» است و تهدید به اخراج در همه‌جا وجود دارد.
خاطره، روزنامه‌نگار افغان، به این رسانه گفت که تمدید ویزای آن گاهی بدون دلیل موجه رد می‌شود و در مواردی نیز ماموران پاکستانی درخواست رشوه می‌کنند.
هزینه‌های مرتبط به مسکن، مراقبت‌های بهداشتی و حمل‌ونقل در پاکستان برای افغان‌هایی که ویزای توریستی دارند، بسیار گران است.
بسیاری از خبرنگاران افغان مقیم پاکستان می‌گویند که به‌دلیل داشتن ویزای توریستی و نداشتن اجازه کار قانونی به سختی زندگی می‌کنند.
خاطره به این شبکه گفت: «هرجا می‌روید، پولیس از شما مدارک معتبر اقامت می‌خواهد.» او گفت که پولیس برخی شب‌ها خانه‌ها را چک می‌کنند تا کسانی‌را که مدارک معتبر ندارند، اخراج کنند.
این روزنامه‌نگاران افغان می‌گویند که علاوه بر خطر اخراج، در فضای مجازی با تهدیدات فراوانی مواجه‌اند.
ویسا، خبرنگاران افغان گفت که مکررا از طریق شبکه‌های اجتماعی از سوی طالبان تهدید به مرگ می‌شود. او گفت: «اگر به افغانستان اخراج شوم، طالبان منتظر من هستند.»
سخنگوی وزارت خارجه طالبان گفت که «هیچ خبرنگاری از سوی این گروه به شکنجه، ناپدید‌شدن و یا مرگ محکوم نشده است.»
برخی از روزنامه‌نگاران از مشکلات روحی و روانی ناشی از فشارهای موجود در پاکستان و طالبان نیز یاد کرده‌اند.
رحمان، روزنامه‌نگار افغان، از تشدید افسردگی و اضطراب‌اش یاد کرد و گفت برای خود و خانواده‌اش که هنوز در کابل اند، نگران است. او گفت: «این یک شکنجه روانی روزانه است.»
به‌رغم این مشکلات، خبرنگاران می‌گویند که درخواست‌های خود را به مراجع ذی‌ربط مختلف بین‌المللی فرستاده‌اند، اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده‌اند.
ویسا می‌گوید که درخواست خود را به عفو بین‌الملل، کمیته حمایت از خبرنگاران بدون مرز و سایر سازمان‌های غیردولتی فرستاده است که جانش در خطر است، اما دو سال است که پس از دریافت تاییدی، اقدام دیگری نشده است.
رحمان نیز می‌گوید که درخواست کمک از فرانسه و سازمان ملل نتیجه‌ای نداشته است. او گفت: «من معتقدم که این کشورها همیشه طرفدار آزادی و دموکراسی بوده‌اند، آنها می‌توانند کمک کنند، اما تعجب می‌کنم که چرا اینقدر طول می‌کشد.»
برخی روزنامه‌نگاران افغان می‌گویند که احساس می‌کنند کشورهای غربی وعده‌های خود را برای کمک به پناهجویان افغان زیرپا گذاشته اند.
گزارش‌گران بدون مرز در ماه عقرب سال گذشته خبر داد که در پی اتمام ضرب‌الاجل پاکستان برای اخراج مهاجران افغان، بیش از ۲۰۰ روزنامه‌نگار افغان در معرض خطر اخراج قرار دارند.
